Aangezichtsverlamming

Bij een ‘perifere aangezichtsverlamming’ is de aangezichtszenuw (nervus facialis) uitgevallen. Dat ontstaat vaak vrij plotseling (in enkele uren tijd) en zonder bijzondere oorzaak. Het kan ook ontstaan na een infectie, schedelletsel,  na een operatie of bij de ziekte van Lyme.

Aangezichtsverlamming oorzaken

De verlammingsklachten aan het gezicht die ontstaan bij een perifere aangezichtsverlamming hebben een andere oorzaak dan uitval van de aangezichtsspieren die ontstaat door hersenletsel zoals bij een herseninfarct.

Het niet goed kunnen werken van de gezichtsspieren bij een perifere aangezichtsverlamming worden ook wel facialisparese of verlamming van Bell (Bellse parese) genoemd. Bij deze Bellse parese  verminderen de klachten meestal vanzelf in enkele weken tot maanden. Langzaam zal de zenuw  herstellen. Wanneer er in 3 maanden tijd geen of onvoldoende verbetering merkbaar is, kan je te maken krijgen met restverschijnselen.
Als een patiënt te maken krijgt met restverschijnselen van een aangezichtsverlamming (perifere facialisparese) is het zinvol te starten met mimetherapie (revalidatie van de mimiek).
In een normale situatie werken de spieren van de linker en rechter gezichtshelft min of meer gelijk. Bij een aangezichtsverlamming is de bewegingsmogelijkheid van één gezichtshelft verminderd of helemaal uitgevallen. Daarnaast kunnen de spieren in het gezicht later op een abnormale manier gaan meebewegen. Deze restverschijnselen ontstaan doordat de zenuw niet of slechts gedeeltelijk is hersteld.

Behandeling aangezichtsverlamming

De behandeling voor een perifere facialisparese kan meestal starten zodra er weer enige beweging aan de aangedane kant van het gezicht zichtbaar is. Soms is het zinvol om in de fase dat er nog geen beweging mogelijk is, mij al te consulteren voor uitleg, advies en het aanleren van massageoefeningen.

Het doel van de behandeling is de symmetrie in het gezicht te bevorderen, zowel in rust als bij bewegen. Tijdens de therapie leert u het verschil tussen spanning en ontspanning in het gezicht te zien en te voelen. U leert ook om het gezicht zo normaal mogelijk symmetrisch te bewegen. Zowel bij eten, drinken, praten als bij het uitdrukken van bepaalde emoties. U leert daardoor ook om in het dagelijks leven beter met uw aangezichtsverlamming om te gaan. Naast de behandelingen in de praktijk, is het belangrijk dat u thuis actief en regelmatig oefent.

Tijdens de therapie wordt aandacht besteed aan:

• massage van het gezicht
• oefeningen voor het bewegen van de mond, neus, wang, ogen en voorhoofd
• het verschil voelen tussen spanning en ontspanning
• beheersing van ongewenste meebewegingen
• verbetering van eten, drinken en spreken
• het oefenen van gezichtsuitdrukkingen
• het omgaan met een aangezichtsverlamming

Fysiotherapie bij aangezichtsverlamming

Uw aangezichtsverlamming of de restverschijnselen verdwijnen soms niet volledig door de behandeling. Wel mag u verwachten dat u door regelmatig oefenen en masseren meer controle krijgt over uw gezicht en uw gezichtsuitdrukking. De meeste mensen voelen zich daardoor prettiger en kunnen beter met de situatie omgaan.
We kijken samen met de patiënt naar de behandelmogelijkheden om zo tot een gewenst eindresultaat te komen.

Meer informatie kunt u vinden op de volgende websites:
www.thuisarts.nl/aangezichtsverlamming-van-bell/ik-heb-aangezichtsverlamming-van-bell
www.kno.nl/patienten-informatie/overig/aangezichtsverlamming/
www.facialpalsy.org.uk/
aangezichtsverlamming - aangezichtsverlamming (weebly.com)